Nuk pres të trokasësh në derën time

Nuk pres të trokasësh në derën time.

Nuk dua të më sjellësh lule,

apo të kapemi për dore kur shëtisim udhëve të shkreta të qytetit.

Nuk pres t'u flasësh njerëzve për mua,

apo të më quash tënden.

Midis zgjedhjeve të duhura dhe atyre të gabuara,

Midis udhës “së qashtër” e “të drejtë” që ka shtruar bota,

dhe degëzimeve të veshura me tisin e “turpit” dhe “mëkatit”,

ekziston një livadh. Takomë atje!

Ulur nën hijen e një shelgu,

Rrethuar nga luledelet e bardha dhe lulëkuqet dehëse,

Do të më gjesh atje.

Nëse vjen, mos më kërko ndjesë se u vonove, 

apo nëse rrugës diku tjetër re në dashuri.

Nuk po të pres të vish, nuk po pres njeri.

Por nëse ta ka ënda të vish,

Në atë livadh, atje do të më gjesh. 

I do not expect you to show up at my door.

I do not want you to bring me flowers,

or hold hands when we walk the deserted streets of this city.

I do not expect you to tell your friends about me, 

or for you to call me yours.

Between “righteous” and “wrong”,

Between the "good" and "proper" path that the world has paved

and the branched trails tainted with "shame" and "sin",

there is a meadow. Meet me there!

You will find me sitting in the shade of a willow,

Surrounded by white daisies and drowsy poppies.

If you come by, do not apologize for your tardiness,

Do not be sorry if on the way you fall for someone else.

I'm not waiting for you to come, I'm not waiting for anyone.

But if you yearn to join me,

In that meadow there, you will find me.